من مصطفی طاهری‌ام؛ معمار و طراح پروژه‌هایی که میان سنت و آینده پل می‌زنند.برای من، معماری فقط ساختن نیست — بـازگرداندن روح زندگی ایرانی به فضاهایی‌ست کـه سال‌هاست جسم دارند اما جان ندارند. از کودکی در کارگاه‌ها و میان گچ و آجر بزرگ شدم؛ در همان‌جا فهمیدم که زیبایی در جزئیات است و معماری، زبانی برای آرامش.تحصیلاتم را در عمران و سپس معماری ادامه دادم تا بین تفکر سازه و معنا، تعادل ایجاد کنم. در پروژه‌هایی مثل برج زمرد سوهانک و عمارت زمرد الهیه تلاش کرده‌ام تا خانه را دوباره به انسان برگردانم؛جایی که «محله»، «حیاط» و «ارتباط بـا طبیعت» دوباره معنا پیدا کنند — اما این‌بـار در ارتفاع، در دل برج‌ها. من معتقدم معماری ایـرانی نـه در گذشته، بلـکه در آینده جریان دارد.روح آن در سادگی، در حیاط، در احترام به طبیعت و در پیوند انسان‌ها نهفته اسـت.همین بـاور باعث شــد مفهوم «محله عمودی» و «بـرج ویلا» را خـلق کـنم؛ فضاهایی کــه نـه فقط بـرای سـکونت، بلکه بـرای زیستن و آرام گـرفتن طراحی شده‌اند.
هر پروژه برای من یک بیانیه است:بیانیه‌ای برای بازگرداندن آرامش، احترام و معنا به زندگی انسان امروز.